CPTSD - jak przeszłość wpływa na teraźniejszość

Często, podczas pracy w gabinecie słyszę pytanie: Dlaczego reaguję tak silnie, skoro wiem, że nic mi nie grozi?’. Odpowiedź nierzadko kryje się w CPTSD – złożonym zespole stresu pourazowego. To zaburzenie rozwija się na bazie wczesnodziecięcych doświadczeń i kształtuje sposób, w jaki nasz mózg odczytuje zagrożenie. 

Złożony Zespół Stresu Pourazowego (CPTSD) często rozwija się u osób, które w dzieciństwie doświadczały przewlekłej traumy – np. przemocy, zaniedbania, braku bezpiecznej więzi. Mózg dziecka, stale żyjący w trybie „zagrożenia”, uczy się reagować poprzez:

• nadmierną czujność,

• trudności z regulacją emocji,

• poczucie winy i wstydu,

• problemy w relacjach.

To nie jest „słabość”, lecz efekt adaptacji mózgu do środowiska, w którym musiał przetrwać. W dorosłości te mechanizmy mogą stać się źródłem cierpienia, ale można je leczyć poprzez terapię, wsparcie i budowanie nowych, bezpiecznych doświadczeń.

Oto krótki i dobrze obrazujący to zagadnienie film